نقل قول آیت الله ناصری از آیت الله بهجت پیرامون ظهور امام زمان

تصحیح پست سابق:

به گزارش خبرنگار "سرویس فضای مجازی " خبرگزاری فارس، نویسنده وبلاگ "منتظر " در تازه‌ترین پست‌ وبلاگ خود موضوعی را با عنوان " مژده ظهور امام زمان (عج) از قول آیت‌الله بهجت " مطرح کرده است.

برپایه این گزارش در این وبلاگ می‌خوانیم:

چه خوشست بوی عشق از نفس نیازمندان دل از انتظار خونین دهن از امید خندان
بنا بر نص صریح قرآن کریم، هنگامی که حضرت موسی (ع) بر آن شد که برای ملاقات و مناجات با پروردگار خویش آهنگ کوه طور نماید، قوم خویش(بنی اسراییل) را فراخواند و آنان را وعده کرد که تا پایان 30 روز آینده به سوی ایشان باز خواهد گشت و آنگاه که خداوند متعال 10 روز دیگر بر آن 30 روز افزود عده‌ای از بنی اسرائیل گفتند موسی (ع) خلف وعده کرده و این مسئله زمینه ساز فتنه سامری و گوساله پرستی قوم یهود گردید. (الأعراف/142)
با توجه به پیام‌ها و عبرت‌های موجود در آیه یاد شده باید گفت یکی از آفت‌ها و آسیب‌هایی که می‌تواند به منزله یک تهدید برای نهضت انسان ساز و امید آفرین مهدویت به شمار رود مسئله "توقیت " یا تعیین وقت واقعه ظهور است.
به فراست می‌توان دریافت که مسئله "توقیت " اساساً بر خلاف فلسفه و مفهوم واقعی انتظار فرج است و ای‌بسا منتظران را سرخورده، دلسرد و ناامید سازد و یا اینکه در اصل اعتقاد ایشان به پدیده ظهور خدشه وارد آورد؛ چه آنکه وقتی گفته می‌شود ظهور در فلان زمان مشخص حتماً واقع خواهد شد ولی در زمان وعده شده ظهور تحقق نپذیرد آنگاه فرد منتظر افزون بر اینکه ممکن است ایمان خویش را نسبت به اصل ظهور منجی از دست دهد سرشکسته، مأیوس و ناامید نیز خواهد شد؛ از سوی دیگر چنانچه گفته شود ظهور تا فلان زمان خاص به وقوع نخواهد پیوست آنگاه فرد منتظر به خیال اینکه هنوز تا زمان ظهور فرصت کافی در اختیار دارد تلاش خویش را برای دستیابی به آمادگی لازم برای واقعه ظهور فروخواهد گذاشت.
این روزها در برخی از محافل دینی به نقل از مرجع عالیقدر حضرت آیت‌الله العظمی بهجت، (دامت برکاته) گفته می‌شود که ایشان در قبال سئوالی مبنی بر بشارت‌هایی درباره ظهور فرموده‌اند که ظهور نزدیک است؛ آنقدر نزدیک که حتی افراد سالخورده نیز می‌توانند به درک واقعه ظهور حضرت حجت(عجل‌الله تعالی فرجه) امیدوار باشند.
بدینسان می‌توان گفت کارکرد حقیقی انتظار در عصر غیبت در گرو عدم تعیین وقت خاص برای واقعه ظهور می‌باشد.
از همین روست که در کثیری از روایات منقول از اهل بیت علیهم السلام، ادعای تعیین وقت ظهور برابر با "کذب " خوانده شده و شیعیان مأمور به تکذیب این مدعیان گردیده‌اند؛ چنانکه در توقیع مبارک امام زمان علیه السلام به "اسحاق بن یعقوب " آمده است:
"... و اما ظهور الفرج فإنه إلی الله تعالی ذکره و کذب الوقّاتون " (و اما آشکار شدن فرج وابسته به اراده حق تعالی است و وقت گزاران دروغزنانی بیش نیستند)
البته نهی از "توقیت " نباید منجر به این شود که شیعیان و منتظران، امر ظهور را پدیده‌ای دور از دسترس و مستقل از اراده خویش، که در آینده‌ای محتمل و نامعلوم به وقوع خواهد پیوست، بیانگارند. بلکه باید با حفظ روحیه نشاط و امید، همواره ظهور را در چند قدمی خویش ببینند و این همان چیزی است که در برخی مجامع روایی و پاره‌ای از متون دینی بدان تصریح شده است چنانکه در دعای "عهد " آمده است: "... اللهم اکشف هذه الغمة عن هذه الامة بحضوره و عجل لنا ظهوره انهم یرونه بعیدا و نریه قریبا " (پروردگارا! با حضور ولی و دوست خود اندوه را از دلهای این امت بزدای ودر ظهور وی شتاب کن (هرچند) دیگران ظهور حضرتش را دور می انگارند و لی ما آن را نزدیک می بینیم)
بنا بر آنچه گذشت گفتنی است این روزها در برخی از محافل دینی به نقل از مرجع عالیقدر حضرت آیت‌الله العظمی بهجت، (دامت برکاته) گفته می‌شود که ایشان در قبال سئوالی مبنی بر بشارتهایی درباره ظهور فرموده‌اند که ظهور نزدیک است؛ آنقدر نزدیک که حتی افراد سالخورده نیز می‌توانند به درک واقعه ظهور حضرت حجت(عجل الله تعالی فرجه) امیدوار باشند. ـ فایل صوتی این نقل قول از زبان آیت‌الله ناصری به خبر پیوست است.
راقم این سطور از یک سو در امین و ثقه بودن این علمای فرزانه ذره‌ای تردید ندارد. از سویی دیگر ظاهر این سخن ممکن است با پاره‌ای از احادیث منقول از اهل بیت علیهم السلام (روایت‌هایی که با عنوان "توقیت " شهرت یافته‌اند) سازگار نیفتد بنابراین دیدگاه معقول و روی آورد منطقی در قبال مساله یاد شده چیست؟
به عقیده ما نمی‌توان و نباید از سرشتابزدگی و با اخذ موضع عجولانه، شأن و منزلت برخی از سرمایه‌ها و ذخیره‌های علمی و معنوی این کشور را زیر سئوال برده آنها را در عداد وقت گزاران امر ظهور و مصادیقی برای اینگونه روایت‌ها به شمار آورد بلکه می‌بایست آنجا که سخنی چنین تامل برانگیز( آنهم به نقل از عالمی فرهیخته و دانشمند که خود بیش و پیش از ما بر اینگونه روایات اطلاع و اشراف کامل دارد) مطرح می‌شود تمام سعی و دقت خویش را در فهم صحیح مراد و مقصود گوینده به کار بندیم.
به فراست می توان دریافت که مسئله "توقیت " اساسا بر خلاف فلسفه و مفهوم واقعی انتظار فرج است و ای بسا منتظران را سرخورده، دلسرد و ناامید سازد و یا اینکه در اصل اعتقاد ایشان به پدیده ظهور خدشه وارد آورد.
و اما رهیافت معقول و پاسخ به سئوال مزبور در گرو تقدیم چند مقدمه است:

یکم:
همانگونه که غیبت بر دو گونه است: غبیت صغری و غیبت کبری؛ ظهور نیز بر دو گونه است: ظهور اصغر و ظهور اکبر.
منظور از ظهور اکبر همان فرج حقیقی و تحقق حکومت عدالت محور آخرین حجت خدا در دوران آخر الزمان است اما مراد از ظهور اصغر، تحقق پاره ای از نشانه های آخر الزمان نظیر رویدادهای اجتماعی همانند قیامها و جنگها، وبرخی حوادث طبیعی همچون زلزله، سیلابها، خسوف و کسوف غیر عادی، و نیز برخی نشانه های خاص می باشد که در برخی کتب مانند کتاب "عصر ظهور " تألیف عالم فرزانه آیت‌الله کوران به تفصیل تبیین و بررسی شده است.

دوم:
وقوع برخی از نشانه های یاد شده حتمی است بدین معنا که تا این نشانه ها تحقق نپذیرد ظهور واقع نخواهد شد. برخی نشانه ها نیز محتمل الوقوعند.

سوم:
هر یک از نشانه های یاد شده به تنهایی در حکم معدّات و به منزله علت ناقصه، برای تحقق ظهور اکبر انگاشته می شوند اما اراده و فعل انسانها به عنوان جزء اخیر علت تامه در تحقق ظهور اکبر نقشی سرنوشت ساز و تعیین کننده دارد لذا در شماری از روایات، یکی از وظایف خطیر منتظران در عصر غیبت دعا و استغاثه به محضر ربوبی به منظور تعجیل در امر فرج معرفی شده است؛ و حضرت حجت علیه السلام خود راز گشایش این مسأله را به ما آموخته اند آنجا که درتوقیع صادر شده از ناحیه حضرتش می فرمایند:
"... و اکثرو الدعا لتعجیل الفرج فإن ذلک فرجکم " (... تا می‌توانید برای تعجیل در فرج دعا کنید چراکه فرج شما همان است.)

نتیجه گیری:
قدر مسلم پاره‌ای از نشانه‌های ظهور در عصر حاضر تحقق یافته است؛ ظهور این نشانه‌ها (ظهور اصغر) نوید بخش قریب الوقوع بودن ظهور اکبر است لکن اراده و فعل آدمیان می‌تواند در کنار سایر اسباب، موجب تسریع و یا تاخیر آن گردد.
پایان بخش نوشتار حاضر تذکار این نکته است که:
توقیت یاد شده از ناحیه علمای اعلام آن توقیت معهود در روایات نیست چراکه آن توقیت، تعیین زمان خاص الخاص و وقت دقیق برای امر ظهور است و این نحوه توقیت از کلام این بزرگان استنباط نمی‌شود.

دانلود نسخه mp3

حجم:۱.۷۷ مگابایت

---

خبر تکمیلی:

پایگاه اطلاع رسانی مرحوم حضرت آیت الله بهجت در راستای جوابگویی به برخی از شایعات چنین آورده است:

سؤال : از برخی از بزرگان نقل می شود که حضرت آیة الله العظمی بهجت - رحمه الله - فرموده اند : ما تاکنون به جوانها مژده می دادیم که ظهور امام زمان علیه السلام را درک خواهند کرد اما اکنون به پیرها هم بشارت می دهیم که دوران ظهور را خواهند دید ؛ آیا این مطلب به آیة الله العظمی بهجت -رحمه الله - قابل استناد است یا خیر ؟

پاسخ :

 1. اتفاقا در این باره از حضرت آیة الله العظمی بهجت - رحمه الله - سئوال شد ، ایشان فرمودند : آقایی دم محراب مسجد نزد من آمد و به من گفت : به خدمت حضرت علیه السلام رسیدم و از ظهور پرسیدم آیا من ظهور را درک می کنم . آنگاه مطالب یاد شده را آقا از این شخص نقل کردند .

بنابراین خود حضرت آیة الله العظمی بهجت - رحمه الله - مستقیما مطلب را نفرمودند بلکه از شخص دیگری نقل نمودند .

عبدالرحمن:آقای بهجت هیچگاه حرف خلاف واقع یا اغراق آمیز از شخص دیگری نقل نمیکنند.

2. همچنین معظم له - رحمه الله - فرمودند :‌ اگر گفتن این مطالب لازم بود من برای شاگردانم می گفتم .

عبدالرحمن:شاید شاگردان همگی ظرفیت همچنین سخنی را نداشته باشند.(والله اعلم)

3. امکان دارد همانگونه که آقا مکرر بیان می فرمودند ، این مطلب اشاره به ظهور شخصی داشته باشد و نه ظهور عمومی .

عبدالرحمن:ظهور خصوصی حضرت حجت(عج) .... روز قبل از ظهور عام ایشان میباشد و بین این دو فاصله زیادی نیست.

4. امکان دارد ، اینگونه اظهارات از باب « إنّهم یرونه بعیدا و نراه قریبا » باشد .

عبدالرحمن:این هم مزید بر علّت است.