عکسی کمیاب از امام خمینی در سال 1342

پرچم جمهوری اسلامی ایران ، پرچم توحید

از امیرالمومنین علی علیه السلام پیرامون سال ظهور روایتی داریم *که: 

پرچمهای نامشخصی از زمین بلند می شود که از جنس پنبه، کتان و ابریشم نیست و بر نوک نیزه (پرچم) عنوان «سید اکبر» حک شده است. (این سپاه) را مردی از آل محمد(ع) که از مشرق نمایان می شود، رهبری می کند. عطر آن همانند بوی مشک خوشبو در مغرب شنیده می شود و از یک ماه پیش از آن ترس (در میان غربیان) حاکم می شود تا این که به خونخواهی پدران خویش وارد کوفه می شوند در این زمان که آنها به این امر مشغولند، سپاهیان یمانی و خراسانی (به آنها) رو می کنند که همانند اسبان مسابقه ای آشفته موی، گرد سفر بر تن نشسته، شمشیر از نیام بر کشیده و راست قامت و پولادین عزم و چونان تیر کمان هستند. وقتی یکی از آنها به باطن مردی نگاه می کند می گوید از این پس، هیچ خیری در مجلس ما نیست. بارالها حقیقتا توبه کرده ایم. آنها همان «ابدال» هستند که خداوند متعال در کتاب عزیزش آنها را (چنین) توصیف کرده است:

إنَّ اللّه َ یُحِبُّ التَّوابیّنَ و یُحِبُّ المُتَطَّهرّینَ

حقیقتا خداوند توبه کنندگان و طهارت جویان را دوست دارد.

همانندان آنها هم از آل محمد(ع) هستند.  

 *بحارالانوار، ج52، ص274؛ الزام الناصب، ج2، ص120؛ بشارة الاسلام، صص58 و 69

حال این دو رباعی از حضرت امام  را بخوانید. 

این عید سعید عید حزب الله است 

دشمن ز شکست خویشتن آگاه است 

چون پرچم جمهوری اسلامی ما 

جاوید به اسم اعظم الله است

این عید سعید عید اسعد باشد 

 ملت به پناه لطف احمد باشد

   بر پرچم جمهوری اسلامی ما   

تمثال مبارک محمد باشد 

راستی سید اکبر لقب کدام شخصیت است؟

پیامبر اسلام(ص)

تفسیر عرفانی امام خمینی از آیه دوم سوره فتح

 

در آیه 2 سوره فتح خداوند متعال به رسولش حضرت محمد مصطفی صلّى اللَّه علیه و آله می فرماید : لِیَغْفِرَ لَکَ اللَّهُ ما تَقَدَّمَ مِنْ  ذَنْبِکَ وَ ما تَأَخَّرَ - (تا خداوند از گناه گذشته و آینده تو درگذرد). حضرت امام خمینی (ره) در کتاب شرح چهل حدیث (اربعین حدیث) ذیل حدیث21 تأویل های گوناگون این آیه را مطرح و در نهایت توجیه عرفانی این مطلب را به زیبایی مطرح می نمایند .

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ‏

إِنَّا فَتَحْنا لَکَ فَتْحاً مُبیناً (1)

لِیَغْفِرَ لَکَ اللَّهُ ما تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِکَ وَ ما تَأَخَّرَ وَ یُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَیْکَ وَ یَهْدِیَکَ صِراطاً مُسْتَقیماً (2)

ما تو را پیروزى بخشیدیم [چه] پیروزى درخشانى - 1

تا خداوند از گناه گذشته و آینده تو درگذرد و نعمت‏خود را بر تو تمام گرداند و تو را به راهى راست هدایت کند - 2